Hands-On: Ghost Recon: Wildlands
Door Stefan van B op 12-02-2017 om 12:22
|
Bron: Gamed
|
Ter voorbereiding op de launch van volgende maand organiseerde Ubisoft afgelopen weekend een gesloten bčta van Ghost Recon: Wildlands. De naam Ghost Recon is sterk verbonden met het uitdenken van gecompliceerde tactieken voor jou en je teammaten om geruisloos militaire operaties uit te voeren. In Wildlands wordt dit concept voor het eerst toegepast op een open wereld waarin online coöperatie met drie andere spelers centraal staat. Wij onderzochten of hier sprake is van een succesvolle transitie.
Ubisoft maakt het graag duidelijk dat de game al vier jaar in ontwikkeling is. De bčta opent met een video van de gamestudio waarin dit het eerste is wat vermeld wordt. Hoewel ik niet graag afdoe aan het harde werk dat er de afgelopen vier jaar in deze game is gestoken, moet ik toch eerlijk bekennen dat mijn ervaring met Ghost Recon: Wildlands niet geheel positief te noemen is. Neem bijvoorbeeld het verhalende aspect. De game speelt zich af in een werkelijk immens landschap gebaseerd op hedendaags Bolivia. Met drugsgeweld heeft een lokaal drugskartel zich vrijwel onaantastbaar gemaakt in het land, waardoor onbeperkte export naar het buitenland zonder weerstand kan plaatsvinden. De veiligheidsdiensten uit de Verenigde Staten kunnen dit niet toelaten en sturen vier van hun beste vrijheidsstrijders om het drugsregime in Bolivia omver te werpen. Mocht je hierna nog enige vorm van interesse hebben ontwikkeld voor het verhaal, dan geraak je vrijwel zeker nog teleurgesteld. De grote drugsbaas is een stereotype cartel-karakter en zijn personeel is eveneens weinig interessant. Het is de eerste gemiste kans. Een game als Wildlands leent zich namelijk perfect voor een meer dramatische en realistische aanpak, waarbij afgekeken had kunnen worden van de succesvolle Netflix serie Narcos.
Dan Bolivia zelf, de echte hoofdrolspeler van de game, want de speciaal agent die jij speelt heeft het karakter van een natte dweil. Dat klinkt misschien wat negatief, dat is het ook, maar in een game als Ghost Recon: Wildlands staat de gameplay centraal en in een open wereld game is de wereld zelf daar een belangrijk onderdeel van. Ten eerste, de map is immens. In de bčta kon één van de meer dan twintig districten ontdekt worden en hieruit kan ik alvast concluderen dat er vele vierkante kilometers te ontdekken zijn. De districten variëren daarnaast van woestijnen naar sneeuwlandschappen met jungle daar tussenin. De vergezichten zijn schitterend en de indeling van het landschap wat betreft infrastructuur, rivieren, nederzettingen en agricultuur is exact zoals je het zou verwachten. Het weer in de spelwereld is dynamisch en kan adembenemende momenten opleveren, maar heeft ook enkele tegenvallende aspecten zoals het neerslaan van regendruppels drie centimeter naast je rugzak in de lege lucht. Dat het wildleven niet echt aanwezig was, daar nemen we om gameplayredenen maar genoegen mee. Niemand wilt tijdens een speciale nachtoperatie aangerand worden door een bronstige jaguar.
In de bčtaregio, tevens de eerste regio in de game, kon er aan de slag gegaan worden met de eerste zes verhalende missies en een hoop nevenactiviteiten. Dit is geheel in de Ubisoft huisstijl, waarbij je voortgang kan boeken door de hoofdmissies te voltooien, maar upgrades voor je wapens, je karakter en je team kan ontgrendelen door nevenactiviteiten te voltooien. Deze nevenactiviteiten zijn exact zoals je verwacht: ontruim een vijandelijke post, bevrijd een gijzelaar, steel een voertuig voor het verzet et cetera. Veel uitdaging zit hier niet in, maar ze vormen een leuke afleiding als je deze over het digitale netwerk met willekeurige gamers uitspeelt. Centraal in de bčta stonden echter de zes hoofdmissies, waarmee je door deze uit te spelen steeds meer informatie vergaarde over de verblijfplaats van de regiohoofden, zodat je deze in de laatste missie kon uitschakelen. Vier van de zes keer moet je hier met je teamgenoten naar een vijandelijke basis rijden en hier informatie bemachtigen en deze afleveren op een verzetslocatie. Iets meer spektakel en originaliteit hierin had de game zeker niet verkeerd gedaan.
In de campagnemissies zou het spel moeten schitteren. Je benadert op afstand de vijandelijke basis, verkent deze door middel van een drone om zo de verschillende vijanden te markeren en spreekt vervolgens met je teammaten af vanaf welke kant je de basis binnenvalt. Met een sluipschuttersgeweer voorzien van een demper schakel je de bewakers uit die zich in de bewakingstorens bevinden en via gaten in het hek sluip je naar binnen. Je vermijdt de routes van bewakers, leidt anderen af door middel van een steenworp en wanneer nodig leg je ze om. Zonder het rinkelen van een alarm of ook maar een enkel hoorbaar schot verlaten jij en je team de basis en ronden succesvol deze zenuwslopende missie af. Dit is echter de premisse, de realiteit is anders. Zonder headset zijn er vrijwel geen manieren om met je medespelers te communiceren, wat coördinatie al snel heel lastig maakt. De open-wereld structuur betekent ook dat spelers zelf kunnen bepalen om in een online spel te participeren aan een missie of dat ze aan de andere kant van het gebied hun eigen gang gaan, waardoor je soms zelfs alleen te werk moet gaan.
Heb je echter een paar welwillende teamgenoten, dan kun je van start gaan. Op dergelijke momenten biedt de game een erg toffe ervaring, totdat er een vuurgevecht met vijanden ontstaat. Hierbij ontdek je dat de kunstmatige intelligentie vrijwel niet bestaat. Ja, de cartelleden zoeken dekking en komen hier uit vandaan om op je te schieten, maar ze zoeken vrijwel geen alternatieve routes naar jouw positie. Eenmaal een goede plek achter een stuk beton gevonden dan kun je hier vandaan blijven schieten tot je ammunitie op is. Crisismanagement om samen met je team je een weg uit een vijandelijke basis te banen is dan ook geen onderdeel van Wildlands. Daarnaast is het vrij onrealistisch dat zij, ongeacht de afstand en de wapens die tussen jou en je vijanden zit, altijd scherp schieten. Elite vijanden zijn hierin nog het meest frustrerend, want zij zijn net zo dom als hun ondergeschikte cartelgenoten, maar nemen drie keer zoveel kogels op voordat ze omver gaan. Ondertussen reageren de gewone Bolivianen, die zichzelf ook met enige regelmaat in vijandelijke territoria begeven, totaal niet op jouw aanwezigheid. Wanneer je zwaarbewapend hun dorp binnenwandelt geven zij geen respons, zelfs niet wanneer er voor hun stoep een hevig vuurgevecht gaande is. Dit soort momenten, en dit zijn er nog maar enkele, halen je compleet uit de spelbeleving.
Hoewel ik de eerste uren zeker veel plezier heb beleefd aan de bčta van Ghost Recon: Wildlands toonde de game mij al snel de vele ruwe aspecten. Ubisoft maakt je een belofte van een immense spelwereld waarin je jezelf helemaal kan laten gaan, maar geeft je een summier verhaal, een spelwereld vol met glitches, oppervlakkige gameplay en een gebrek aan realisme. En dat is zonde, want Ghost Recon kan veel meer zijn dan dit. Ik kan nog lang verhalen over alle aspecten van de bčta die mij wel en niet bevielen, maar uiteindelijk kom ik dan nog steeds tot de conclusie dat er aan de game nog veel werk verricht moet worden om een echt gouden status te behalen. Spelen met vrienden kan zeker resulteren in leuke speelsessies, maar dit zal zijn omdat je met vrienden speelt en daar het plezier uithaalt. Speel je echter met vreemden, of nog erger, met computergestuurde teamgenoten, dan zorgt een gebrek aan coördinatiemogelijkheden en een achterhaalde kunstmatige intelligentie ervoor dat je spelplezier snel bederft. Dat is dan ook helaas mijn ervaring met Ghost Recon: Wildlands. Graag had ik de game zien slagen, maar met nog maar één maand voor release moet Ubisoft nog een hoop werk willen verzetten om de game op te poetsen en ons een waardige Tom Clancy titel voor te schotelen.
|
|
|
|
|
|
 11:20 Opoona in Musou Stars
 09:00 Packshot Sunday - Deel 201
|
| Reacties (7) |
|
|
Pagina:
1
|
|
|
Gast (77.164.113.xxx)
op 12-02-2017 om 20:29
|
|
Na lange tijd weer eens een game waarbij je co-op campaign kan duun _O_
|
|
Nelus
op 12-02-2017 om 21:02
[Niv: 526 / Exp: 26310]
|
|
Widlands?
|
|
Stefan Vogels
(Redacteur)
op 12-02-2017 om 21:13
[Niv: 58 / Exp: 2923]
|
Scherp 
|
|
|
Gast (217.104.77.xxx)
op 12-02-2017 om 22:22
|
|
Itt Stefan heb ik erg genoten van de beta.
Je moet echter wel met 3 vrienden spelen en communiceren om het spel te spelen zoals het bedoeld is.
Hier staat de Gold edition in ieder geval al geinstalleerd op de Xbox, komen vele leuke uren coop aan :9
|
|
|
Stefan Vogels
(Redacteur)
op 12-02-2017 om 22:54
[Niv: 58 / Exp: 2923]
|
Ik ben het zeker met je eens dat als je met drie vrienden kunt spelen en daarbij goed kunt communiceren de game een stuk vermakelijker is. Als je echter solo met willekeurige personen of offline aan de slag moet, dan loop je al snel tegen een muur aan. Ik hoop dan ook oprecht dat Ubisoft aan die knelpunten nog wat weet te veranderen, want het gaat niet iedere gamer lukken om altijd drie vrienden paraat te krijgen voor een coöperatief spel. Zo te zien gaat jou dat in ieder geval niet overkomen, veel plezier alvast!
Gewijzigd door Stefan Vogels op 12-02-2017 om 22:55
|
|
|
Gast (200.7.151.xxx)
op 13-02-2017 om 14:04
|
|
Ik had al een idee dat het niet zo goed zou zijn ls men had beloofd.
Ubisoft lijkt heer en meester te zijn geworden in het creeeren van hype, maar wat zij uiteindelijk leveren is gewoon bagger (The Division).
Ik wacht wel totdat Wildlands in de "10 euro per spel bak" terecht komt voordat ik eraan begin.
|
|
|
Gast (213.49.105.xxx)
op 14-02-2017 om 14:05
|
|
"Niemand wilt tijdens een speciale nachtoperatie aangerand worden door een bronstige jaguar"
Droog :)
|
|
|
Pagina:
1
|
|
|
|
