Bij de E3 had Ubisoft een dubbele verrassing. Niet alleen werd de stand-alone titel Trials of the Blood Dragon aangekondigd, het spel was ook nog eens direct beschikbaar. We kunnen de game het beste omschrijven als een liefdesbaby tussen Trials en Far Cry 3: Blood Dragon, maar dan wel eentje met de nodige tekortkomingen.
Wanneer je bekend bent met Ubisoft's eerdere series wil dit niet automatisch zeggen dat je weet wat je ditmaal te wachten staat. Trials of the Blood Dragon is een verhalende game waarin je 27 levels doorloopt en getracht is een humoristische insteek te realiseren. Het verhaal speelt zich twaalf jaar na de gebeurtenissen van Blood Dragon af. Rex Power Colt is overleden, zijn vrouw verdwenen en zijn twee kinderen Slayter en Roxanne zetten zijn werk voort. En met werk bedoelen we het afmaken van soldaten in een oorlog. Door te schieten, door op motoren en in tanks en mijnwagens te rijden, door met een jetpack te vliegen en door baasgevechten tot een goed einde te brengen. Dit klinkt misschien als een variëteit aan speelmogelijkheden, in realiteit is het niet veel meer dan wisselende kwaliteit met een verhaal dat enkel in staat is een flauwe glimlach te geven.
Om de beproefde Trials gameplay op de schop te nemen is dus besloten je niet alleen op motoren plaats te laten nemen. Het betekent dat we sommige secties te voet af moeten leggen, terwijl je met de rechter analoge stick een geweer bedient. Klinkt interessant? Dit is het absoluut niet. Het is saai, het schieten voelt niet lekker aan, het springen is zweverig en ze lijken vergeten te zijn om AI bij je vijanden te programmeren. Ook het gebruik van de jetpack voelt overbodig en onnatuurlijk aan, net als de sectie waarin je een bom niet mag laten ontploffen terwijl je over een hobbelige weg voortbeweegt. Beter zijn de secties met een tank, mijnkarretjes en het RC wagentje. Sterker nog, van deze laatste toevoeging mogen ze best een aparte game maken.
De gameplay met motoren, het element waar de Trials serie toch vooral om draait, werkt gelukkig nog altijd als vanouds. Het idee is dan ook simpel; doseer snelheid en je rem en probeer je balans te bewaren terwijl je een weg baant van punt A naar B. Een nieuw element is het gebruik van een grijphaak waarmee je grote afstanden kunt overbruggen, hetgeen even belachelijk aanvoelt als dat het een logische evolutie is. Je hanteert nu op momenten zelfs een geweer vanaf je motor om doorgangen te creëren. Op zichzelf werkt dit prima, maar wanneer vijanden het vuur op je openen resulteert het meermaals in een oneerlijk falen.
Wanneer je ervoor kiest om een verhaal te maken dat even belachelijk als interessant is, dan moet je er wel voor zorgen dat de stemacteurs een zelfde gevoel over brengen. Helaas is dit niet het geval. Ze lijken hun werk met weinig enthousiasme gedaan te hebben en dialogen werden meermaals herhaald. Wat dat betreft is de soundtrack een stuk beter. Na het werk voor Far Cry 3: Blood Dragon keert het duo Power Glove terug met wederom een indrukwekkend resultaat. Het sluit perfect aan bij de visuele beleving, waarbij wederom gebruik is gemaakt van de engine die ook in Trials Fusion werd gebruikt. In totaal zul je ongeveer drie tot vier uur kwijt zijn aan deze game, waarna je terug kunt keren om betere prestaties en tijden in de leaderboards te verkrijgen of door de vijf geheime sleutels te vinden. Dit laatste doe je niet voor niets, het geeft je namelijk toegang tot een epiloog. Een level editor is helaas niet voorhanden, een gemis omdat dit bij Trials Fusion wel aanwezig was.
|
